Ένα οδοιπορικό στους αδέσποτους σκύλους του κέντρου
Η εντεταλμένη σύμβουλος για τα αδέσποτα ζώα του Δήμου Αθηναίων Σεραφίνα Αβραμίδου βρέθηκε στην πρώτη προβολή της ταινίας “Άγνωστοι Αθηναίοι” της Αγγελικής Αντωνίου, ενός οδοιπορικού 6 ετών στις γειτονιές που συχνάζουν οι αδέσποτοι σκύλοι του κέντρου της Αθήνας και οι άνθρωποι που τους φροντίζουν.
Μετά την προβολή της ταινίας δήλωσε:
“Η ταινία της Αγγελικής Αντωνίου με συγκίνησε πολύ… Οι Άγνωστοι Αθηναίοι της αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας όλων των Αθηναίων που κυκλοφορούν στο κέντρο της πόλης. Ακόμη και αν δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους, αναγνωρίζουμε τις φιγούρες τους. Προσωπικά, έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να ψάχνει με αγωνία να τους βρει όταν περνάω από τα γνωστά στέκια τους.Παρακολουθώντας την ταινία μου ήρθε στο μυαλό κάτι που λέει ένας πολύ αγαπημένος φίλος μου, ο κτηνίατρος Μανώλης Βορρίσης. Ότι τα ζώα που ζουν στον δρόμο δεν είναι αδέσποτα. Είναι άστεγα. Και είναι πράγματι εμφανές στην διάρκεια της ταινίας ότι, πέρα από την τροφή και το νερό που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους, αυτό που πραγματικά αποζητούν τα ζώα του δρόμου είναι η αγάπη, η συντροφιά και η ασφάλεια. Τα ίδια πράγματα δηλαδή που έχουμε ανάγκη και εμείς οι άνθρωποι για να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι. Έχοντας αυτό ως γνώμονα στην παρούσα δημοτική αρχή, έχουμε θέσει κάποιους πολύ σημαντικούς στόχους, τουλάχιστον όσον αφορά στους σκύλους καθώς οι γάτες αποτελούν ένα πιο πολύπλοκο θέμα. Το σημαντικότερο από όλα, αλλά και το πιο δύσκολο, είναι να μην υπάρχουν ζώα στους δρόμους. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται συστηματική ενημέρωση και εκπαίδευση τόσο των παιδιών όσο και των ενήλικων δημοτών μας αλλά και επιβολή προστίμων. Μέχρι να το καταφέρουμε αυτό, ένας δεύτερος στόχος είναι να είμαστε δίπλα στους εθελοντές, η συμβολή των οποίων στην ευζωία των άστεγων ζώων είναι καταλυτική, όπως και εκείνοι βρίσκονται στο πλάι αυτών των πλασμάτων νυχθημερόν. Τρίτος στόχος είναι να χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που διαθέτουμε, τα οποία είναι πλέον αρκετά, ώστε να διασφαλίζουμε πως κάθε σκύλος που φτάνει στα χέρια μας θα βρίσκει το παντοτινό του σπίτι. Γιατί, όπως πολύ σοφά έχει λεχθεί, δεν είναι απαραίτητο κάθε σπίτι να έχει ένα σκύλο, είναι όμως αναγκαίο κάθε σκύλος να έχει ένα σπίτι! Και θα κλείσω με μία φράση που αγαπά ιδιαίτερα ο Δήμαρχός μας: Να αγαπάμε σαν σκύλοι! Γιατί έτσι θα γίνουμε και καλύτεροι άνθρωποι…”
